Geschiedenis

Ik wens hier eerst iets recht te zetten. De heer Wilfried Delestré heeft ook een zeer belangrijke rol gespeeld bij het opstarten van onze scoutsgroep. Ik ben zijn naam echter vergeten vermelden in de tekst. Dit omwille van het feit dat Wilfried het verhaal vertelde en ik pas later de eigenlijke tekst schreef. Beste Wilfried mijn oprechte excuses. Dit was helemaal niet de bedoeling want jullie hebben me veel informatie gegeven ivm de geschiedenis!

Jongverkenners

In 1966, bij het openen van het nieuwe schooljaar in de maand september, werden de fundamenten van onze scoutsgroep gelegd.

Het waren de paters die zich inzetten voor de jeugd, wat wel vaker in die tijd gebeurde. Zo ook in Nieuwenrode. Pater Michel van de abdij te Grimbergen speelde een grote rol bij het ontstaan van onze scouts. Iedere zondagmiddag maakte deze man tijd vrij voor de jongeren van dit kleine dorp. Op die manier kwam hij op het idee een scoutsgroep op te richten voor de plaatselijke jeugd.

Na zijn licht te hebben opgestoken bij de scouts te Grimbergen, kon hij drie jongeren van deze groep overtuigen om samen met hem een nieuwe groep voor jongens op te richten te Nieuwenrode. Met Wilfried Delestré, Ivo Schenkel, Pol Cauwenbergh en Frank Verbeken als hoofdleider ging Pater Michel op zoek naar enthousiaste jongelingen om deze leidingsploeg te versterken. Bij Willy Moerenhout, zoon van de toenmalige gemeentesecretaris en Paul Blommaert vonden ze gehoor. Na deze twee alles in verband met scouting te hebben uitgelegd kon de eerste leidingsploeg aan de slag.

Samen stonden zij iedere zondag in voor het organiseren van een leuke zondagnamiddag voor zo'n twaalf à veertienjarige jongverkenners. De plaats van deze wekelijkse vergaderingen was een gedeelte van de zolder in het gemeentehuis. Dit gemeentehuis bevond zich toen in de Molenstraat. Als speelruimte konden ze steeds terugvallen op een speelplaats of een weide waar ze naar hartelust konden ravotten.

Het jaar vlotte snel en daar kwam de zomervakantie al aan. Zoals bij alle scouts betekent de zomervakantie dolle pret op kamp. En ook onze voorgangers voelden de kampkriebels in de buik. Via de gemeente ontvingen ze duizend Belgische Franken. Dit bedrag werd aangevuld met de opbrengst van een filmavond.

In de zomer van 1967 was het dan zover. Samen met de scouts van Grimbergen ging scouts Nieuwenrode als één patrouille mee op kamp te Maboge aan de rivier de Ourthe.

Na verloop van tijd gingen de eerste jongverkenners over naar verkenners en scheidde onze scouts zich alsmaar meer af van Grimbergen. Deze scheiding werd zeer duidelijk nadat de eerste leiding hun verantwoordelijkheden doorgaven aan de volgende generatie die uit plaatselijke jongeren bestond.

Na enkele jaren trad er een alombekend probleem op. De groep begon groter te worden waardoor ze op zoek moesten gaan naar ruimere lokalen. Er werd een oplossing gevonden, de afgebrande pastorie zou de volgende locatie zijn. Een voorlopige dakbedekking werd hierop voorzien waardoor de toenmalige groep tijdelijk over ruimere lokalen beschikte.

In 1970 werd er uiteindelijk een oplossing gevonden. De meisjesschool, die zich op de plaats van de huidige zaal "De Mispelaer" bevind, zou de definitieve vestiging worden. In deze school beschikten ze over twee grote en één klein lokaal en een hangar.

Het kamp van de zomer 1972 werd een zeer speciaal kamp. Het grote scoutsverbond voerde tijdens dit kamp een experiment uit met onze scouts. Gemengde groepen bestonden in die tijd nog niet. Het experiment bestond eruit dat jongens- en meisjesgroepen samen op kamp zouden gaan. Als bestemming werd Oostenrijk gekozen. Uit de later samen georganiseerde groepsfeesten, de vele koppels, en de samenwerking van het kampgebeuren kan men afleiden dat dit een geslaagd experiment was.

Jonggidsen

Begin jaren ’50, ontstond er een meisjes en een jongens-Chiro te Nieuwenrode. Al na enkele jaren bloeit de jongens-Chiro dood, de meisjes houden het iets langer vol en houden het voor gezien begin jaren ’60. In de loop van het jaar 1967 neemt pater Michel afscheid van het gehucht Nieuwenrode, ongeveer een jaar na zijn verdienste bij de oprichting van de jongverkenners. Zijn taak werd overgenomen door de proost Jaak Van Rysel. Samen met een aantal meisjes uit Nieuwenrode stichtte hij de gidsen in 1967. Deze proost stak net zoals pater Michel enorm veel tijd in het project. Het ontstaan van de gidsengroep De Vlasbloem te Nieuwenrode was een feit.

Deze groep jonge meiden slaagde erin om zowel jonggidsen als kabouters iedere zondagnamiddag te animeren. Het duurde dan ook niet lang of de leidingsgroep van de gidsen werd groter dan die van de jongverkenners.

De lokalen van deze grote groep enthousiaste gidsen bestond uit de toenmalige meisjesschool, later verhuisden ook deze naar de huidige locatie.

Ook het kampgebeuren stond bij deze groep gidsen centraal. Samen met de verkenners huurden ze een kampterrein voor 14 dagen. Dit terrein werd in de eerste week bezet door de verkenners, gedurende de tweede week sloegen de gidsen hun tenten op met behulp van de jongensleiding.

Gemengd

Zoals reeds eerder vermeld behoorde onze scouts tot één van de eerste gemengde groepen. Wat begon bij wijze van een experiment groeide uit tot de scouts van vandaag waarbij jongens en meisjes iedere zondagmiddag samenkomen.

Dat dit echter niet gemakkelijk was spreekt voor zich. Vandaar ook dat onze groep eind jaren '70 een lager ledenaantal telde. Het was ook in die tijd dat de leidingsploeg nauw verbonden was met de ouders. De hoofdverantwoordelijkheid lag in handen van Jerom De Craen, aangezien An De Craen,de toenmalige hoofdleidster nog niet meerderjarig was (in die tijd lag de grens van meerderjarigheid op 21 jaar en niet 18).

Er moest dringend iets gebeuren wou men de scouts behouden in de toekomst. Om de groep nieuw leven in te blazen richtte men zich tot de scouts van St. Brixius, Mechelen en Londerzeel. Maar het was van de Chiro dat men hulp kreeg en er zich 3 chiroleiders engageerden om de scouts van Nieuwenrode te steunen. Hans Van Hyfte – Chiro Eversem, Luc Huysmans – Chiro Kapelle-op-den-Bos en Geert Anciaux – Chiro Mutsaard.

Aangezien de Chiro en scouts verschillende regels hanteerden, namen deze drie tijdens hun eerste jaar zoveel mogelijk de gewoonten van de scouts over. Na een cursus Gilwell waren de Chiro-kiemen zo goed als vervangen door scoutskenmerken.

Na zijn geslaagde cursus Gilwell nam Geert Anciaux het roer over van Jerom De Craen. Op die manier lag de eindverantwoordelijkheid opnieuw in handen van de jeugd. Door tal van promotie evenementen wist de toenmalige leidingsploeg de scouts weer nieuw leven in te blazen.

Vele nieuwe gewoonten die men toen invoerden worden nu nog steeds gebruikt. Let maar eens op de opening. Onze vierkante opstelling is zo een gewoonte die we nog steeds gebruiken.

De lokalen van deze gemengde groep bevonden zich in het schooltje dat vroeger op de plaats van onze huidige parochiezaal “De Mispelaer” stond. Deze lokalen moesten echter plaats ruimen voor de komst van de parochiezaal. Samen met de kerkfabriek besliste de scouts om een klein gedeelte van deze werken mee te financieren. Door die beslissing van toen hebben de leden van onze scouts nog steeds mooie lokalen ter beschikking.

Tijdens de werken plaatste men toen prefab gebouwen op het terrein achter de huidige parochiezaal. Deze werden door de scouts vooral als opslagruimte gebruikt. Een dak boven het hoofd vonden ze in het lokaaltje naast de kerk van Nieuwenrode.

Samen ging onze scouts op kamp naar:

1978

Opitter

1979

Walk

1980

Kleine Brogel

1981

Sorinnes

1982

Neerglabbeek

1983

Dohan

1984

1985

Hechtel

1986

Bethopont

1987

Zutendael

1988

1989

Bocholt

 

Algemeen

De werking van de scouts vroeger verschilt niet zo spectaculair veel met de werking van de scoutsgroep nu. Ook zij moesten tenten vinden, terreinen zoeken, behulpzame kookouders bedanken zoals Piere & Clementine, Jean Vertongen & Maria Siebens en de vele anderen van wie de naam gedurende de tijd der jaren onder het stof verdween.

Ook de activiteiten op zondag zijn niet zo verschillend. Ook toen zette men zich in voor het goede doel en werd er meegeholpen aan de 11-11-11 acties.

De scouts stond er. Ook al hebben ze in hun begin jaren moeten “opboksen” tegen “concurrenten” als de plaatselijke voetbal, ze staat er nog steeds.

Met dank aan Wilfried Delestré & An Van Den Brande - Geert Anciaux & Inge De Craen bij wie ik een interview afnam om deze geschiedenis te kunnen neerpennen.